వరల్డ్ సినిమాను రెండు దశలుగా విభజించిన సినిమాగా అవతార్ను చెప్పుకోవాలి. 2009లో విడుదలైన మొదటి అవతార్ ప్రపంచ వ్యాప్తంగా సృష్టించిన సంచలనం గురించి రాయాలంటే నిజంగానే ఒక పుస్తకం సరిపోదు. జేమ్స్ కామెరూన్ (James Cameron) అనే దర్శకుడు సినిమా అంటే కేవలం కథ చెప్పడం మాత్రమే కాదు, ఒక కొత్త ప్రపంచాన్ని సృష్టించవచ్చని నిరూపించిన చిత్రం అవతార్. ఆ సినిమా అప్పట్లో దాదాపు 12 వేల కోట్లకు పైగా వసూళ్లు సాధించి ఇండస్ట్రీని షేక్ చేసింది. ఆ తర్వాత వచ్చిన అవతార్: ది వే ఆఫ్ వాటర్ (Avatar: The Way of Water) పై కూడా భారీ అంచనాలే ఉన్నాయి. ఇప్పుడు ఆ సిరీస్లో మూడవ భాగంగా అవతార్ 3 ప్రేక్షకుల ముందుకు వచ్చింది. మరి ఈసారి కూడా కామెరూన్ ఆ మాయాజాలాన్ని తిరిగి సృష్టించగలిగాడా..? అనే ప్రశ్నకు సమాధానం వెతకడానికి ఈ రివ్యూ.
కథ – పండోరాలో అగ్ని అధ్యాయం
అవతార్ అంటే మనకు వెంటనే గుర్తొచ్చేది పండోరా (Pandora) గ్రహం. ఈ గ్రహమే జేమ్స్ కామెరూన్ కథల ప్రపంచం. రెండో భాగంలో సముద్ర గర్భాన్ని పరిచయం చేసిన దర్శకుడు, ఈసారి కథను అగ్ని పర్వతాల ప్రాంతానికి తీసుకెళ్లాడు. జేక్ సల్లి (Jake Sully) కుటుంబం ఇప్పటివరకు నీటిలో నివసించే తెగతో అనుబంధం పెంచుకుంటే, ఈ సారి పండోరాలోని అగ్నిపర్వత ప్రాంతాల్లో నివసించే యాష్ పీపుల్ (Ash People) అనే కొత్త తెగను ఎదుర్కోవాల్సి వస్తుంది.
ప్రకృతిని ప్రేమించే నావీ (Na’vi) తెగకు పూర్తి భిన్నంగా, కాస్త క్రూరంగా ఉండే ఈ కొత్త తెగతో జేక్ కుటుంబానికి ఎదురయ్యే ముప్పు ఏమిటి..? ఈ ఘర్షణ నుంచి వారు ఎలా బయటపడతారు..? అన్నదే కథలోని ప్రధాన అంశం.
కథనం – జేమ్స్ కామెరూన్ మిస్ చేసిన గ్రిప్
జేమ్స్ కామెరూన్ సినిమా అంటే ఎంత నెమ్మదిగా ఉన్నా ప్రేక్షకులు చూస్తారనే నమ్మకం ఈ సినిమాలో స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. పదహారేళ్ల క్రితం వచ్చిన అవతార్ ఇచ్చిన కిక్, క్లైమాక్స్లో కలిగిన అడ్రినలిన్ రష్ ఈ మూడవ భాగంలో పూర్తిగా మిస్సైంది. ఇప్పటికే అవతార్ 2లో కథనం నెమ్మదించిందనే విమర్శలు వచ్చాయి. అదే సమస్య అవతార్ 3లోనూ మరింత స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది.
కథ, కథనం రెండూ ఈ సినిమాకు ప్రధాన బలహీనతలుగా మారాయి. కొన్ని సన్నివేశాలు మునుపటి భాగాల్లో చూసినట్టే అనిపిస్తాయి. జేమ్స్ కామెరూన్ మార్క్ ఎమోషన్, గ్రిప్పింగ్ స్క్రీన్ప్లే ఈసారి ఆశించిన స్థాయిలో వర్క్ అవ్వలేదు. ఒక మాస్టర్ డైరెక్టర్ నుంచి ఆశించే థ్రిల్ ఈ సినిమాలో కనిపించదు.
విజువల్స్ & VFX – నిజమైన హీరో
కథ పరంగా నిరాశపరిచినా, టెక్నికల్ పరంగా అవతార్ 3 ఒక అద్భుత దృశ్యకావ్యమే. VFX క్లారిటీ చూస్తే మతిపోతుంది. ప్రతి ఫ్రేమ్లోనూ డిటైలింగ్ స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. రంగుల వినియోగం, బ్రైట్నెస్, విజువల్ పాలిష్ అన్నీ అత్యున్నత స్థాయిలో ఉన్నాయి.
ఈ సినిమాను మంచి స్క్రీన్ మీదే చూడాలి. ముఖ్యంగా 3D ఫార్మాట్లో చూస్తే అనుభూతి మరో లెవల్. డెప్త్ ఆఫ్ ఫీల్డ్, పండోరా ప్రపంచంలో మనమే ఉన్నామనే ఫీలింగ్ 3Dలో అద్భుతంగా పండాయి. టెక్నాలజీని ఉపయోగించడంలో జేమ్స్ కామెరూన్ ఎప్పుడూ ముందుంటాడని ఈ సినిమా మరోసారి నిరూపిస్తుంది.
నటీనటులు – పరిచయమే కానీ కొత్తదనం లేదు
సామ్ వర్తింగ్టన్ (Sam Worthington), జియో సాల్డానా (Zoe Saldana), స్టీఫెన్ లాంగ్ (Stephen Lang), కేట్ విన్స్లెట్ (Kate Winslet) వంటి నటీనటులు తమ పాత పాత్రలనే కొనసాగించారు. కొత్తగా పరిచయమైన కొన్ని పాత్రలు ఉన్నప్పటికీ అవి కథపై పెద్ద ప్రభావం చూపించలేకపోయాయి. నటీనటుల పరంగా తప్పు ఏమీ లేదు కానీ, వాళ్లకు చేయడానికి బలమైన సన్నివేశాలు లేకపోవడం ప్రధాన సమస్య.
టెక్నికల్ విభాగాలు – మిక్స్డ్ ఫీలింగ్
సినిమాటోగ్రఫీ పరంగా రసల్ కార్పెంటర్ (Russell Carpenter) పనితనం అద్భుతం. ప్రతి ఫ్రేమ్ ఒక విజువల్ పెయింటింగ్లా ఉంటుంది. అయితే సంగీతం విషయానికి వస్తే సైమన్ ఫ్రాంగ్లెన్ (Simon Franglen) బ్యాగ్రౌండ్ స్కోర్ పెద్దగా ఇంపాక్ట్ ఇవ్వలేదు.
ఎడిటింగ్ కూడా ఈ సినిమాకు మైనస్. దాదాపు 3 గంటల 17 నిమిషాల రన్టైమ్ ప్రేక్షకుల సహనాన్ని పరీక్షిస్తుంది. స్క్రీన్ప్లే రేసీగా ఉంటే ఎంతసేపైనా చూడొచ్చు కానీ, కేవలం విజువల్స్ కోసం అంతసేపు కూర్చోవడం కష్టం.
మొత్తంగా చెప్పాలంటే
అవతార్ 3లో టైటిల్లో ఉన్న ఫైర్ కథలో మాత్రం కనిపించదు. కథ, కథనం పరంగా ఇది నిరాశపరిచినా, విజువల్ గ్రాండియర్ పరంగా మాత్రం మరోసారి కామెరూన్ తన స్థాయిని చాటాడు. అవతార్ ఫ్రాంచైజీని ఇక్కడితో ఆపేస్తే గౌరవంగా ఉంటుందేమో అనిపించే స్థాయిలో ఈ సినిమా ఉంది.